نظری به گذشته و آينده قرن اوّل بهائی، قرنی که از لحاظ علوّ مقام و ظهور آثار و اثمار بديعهء منيعه در تاريخ اديان گذشته بل در سراسر تاريخ بشر بی مثيل و عديل است، خاتمه پذيرفت. در اين عصر نورانی قوّهء قدسيّهء الهيّه، حامل فيوضات عظيمهء رحمانيّه و تأييدات غيبيّهء ربّانيّه، در مدينهء طيّبهء شيراز متولّد گرديد و اهل عالم را بندای جانفزای صلح و سلام و اصلاح من فی الامکان مخاطب ساخت. اين قوّهء غالبه که مهيمن بر كلّ و فائق بر جميع ممکنات بود متتابعاً و مترادفاً در طهران و بغداد و ارض سرّ و عكّا جلوهء بديع بنمود و نطاق امرش توسعه يافت تا آنکه از قطر بحار بگذشت و كلمهء خلّاقه اش بجهان غرب متواصل شد و آيات قدرت و عظمتش بنحو محيّر العقول در مرکز قارّهء وسيعهء امريک ظاهر و نمايان گرديد. اين امر فخيم و نبأ عظيم که در قلب آسيا ظاهر و بسرعت غير قابل مقاومتی بجانب ...