چارلز داروین در سال ۱۸۵۹ میلادی کتاب خود به نام « اصل انواع به کمک انتخاب طبیعی یا بقای نژادهای اصلح در تنازع بقا» که بعد با نام «خاستگاه گونه ها» شناخته شد را منتشر کرد. مطالب در گیومه برگرفته از تارنمای ویکیپدیا در مورد این کتاب، نظریه و پیامدهای آن است: «او این نظریه را مطرح کرد که همه گونه‌ها دارای نسبی مشترک هستند؛ این نظریه امروزه توسط دانشمندان پذیرفته شده‌است و یکی از مفاهیم بنیادی دانش به شمار می‌آید. [۵] داروین نظریه خود مبنی بر اینکه این تبارزایش فرگشت (تکامل) نتیجه فرآیندی به نام انتخاب طبیعی بوده است که در آن، تلاش برای بقا تاثیر مشابه‌ای بر روی اصلاح‌نژاد گزینشی در زادگیری گزینشی دارد». «داروین این‌گونه استدلال می‌کند که در طبیعت جای "پرورش‌دهنده" به "تنازع بقا" داده شده‌است». داروینیسم بیولوژیکی یا زیستی «داروین ابتدا به هیچ وجه در پی به چالش کشیدن فرضیهٔ ثبات گونه‌ها نبود ولی ادامهٔ پژوهش سؤالات بی‌پاسخ بسیاری پیش پایش می‌گذاشت. یک سال پیش از شروع سفر، کتاب جنجال‌برانگیزی از چارلز لایل منتشر شده بود به نام «اصول زمین‌شناسی » که دا...