در يکی از الواح حضرت عبدالبهاء ميفرمايد: رسالهء سياسيّه که چهارده سال قبل تأليف شد و بخط جناب مشکين قلم مرقوم گرديد و در هندوستان طبع شد و انتشار داده گشت آن رساله البتّه در طهران هست و يک نسخه ارسال ميشود بعموم ناس بنمائيد که جميع مضرّات حاصله و فساد و فتنه در آن رساله باوضح عبارت مرقوم گرديده و در آن رساله حقوق مقدّسهء دولت و حقوق مرعيّه (ملحوظ) ملّت و تعلّقات بين راعی (رعایت کنندگان - سرپرستان) و رعيّت و روابط بين سائس (اداره کنندگان امور مردم) و مسوس و لوازم ما بين رئيس و مرئوس مرقوم گرديده . اين است روش و سلوک اين آوارگان و اين است مسلک و منهج اين مظلومان . و السّلام علی من اتّبع الهدی سنهء ١٣٢٥ ع ع هُواللّه ستايش و نيايش پاک يزدانی را سزا که بنيان آفرينش را بر ظهور کمالات مقدّسهء عالم انسانی نهاد که هويّت غيب بشئون و آثار و احکام و افعال و اعيان و اسرار در عرصهء شهود مشهود گردد و انوار حقيقت «کنت کنزاً مخفيّاً فأحببت أن أعرف» (حدیث قدسی که به دستور حضرت بهاءالله، حض...