لوح الناقوس
هُوَ الْعَزِيزُ
He is the All-Glorious.
هَذِهِ رَوْضَةُ الفِرْدَوْسِ ارْتَفَعَتْ فِيهَا نَغْمَةُ اللّٰهِ المُهَيمِنِ الْقَيُّومِ، وَفِيهَا اسْتَقَرَّتْ حُورِيَاتُ الخُلْدِ مَا مَسَّهُنَّ أَحَدٌ إِلَّا اللّٰهُ الْعَزِيزُ الْقُدُّوسُ، وَفِيهَا تَغَرَّدَ عَنْدَلِيبُ الْبَقآءِ عَلَى أَفْنَانِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى بِالنَّغْمَةِ الَّتِي تَتَحَيَّرُ مِنْهَا الْعُقُولُ، وَفِيهَا مَا يُقَرِّبُ الْفُقَرآءَ إِلى شَاطِئِ الْغَنآءِ وَيَهْدِي النَّاسَ إِلى كَلِمَةِ اللّٰهِ وَإِنَّ هَذَا لَحَقٌّ مَعْلُومٌ،
This is the garden of Paradise, wherein arise the anthems of God, the Help in Peril, the Self-Subsisting; wherein ascend the soul-entrancing melodies warbled by the Nightingale of Eternity upon the twigs of the Divine Lote-Tree; wherein abide the Maids of Heaven whom none hath touched save God, the All-Glorious, the Most Holy; and wherein lieth enshrined that which draweth the needy to the shores of the ocean of true wealth and guideth the people to the Word of God. And this, verily, is naught but the manifest truth.
بِسْمِكَ الْهُوْ وَإِنَّكَ أَنْتَ الْهُوْ يَا هُوْ،
By Thy name “He”! Verily Thou art “He”, O Thou Who art “He”!
يَا رَاهِبَ الْأَحَدِيَّةِ اضْرِبْ عَلَى النَّاقُوسِ بِمَا ظَهَرَ يَوْمُ اللّٰهِ وَاسْتَوَى جَمَالُ الْعِزِّ عَلَى عَرْشِ قُدسٍ مُنِيرٍ، سُبْحَانَك يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Monk of the Divine Unity! Ring out the bell, for the Day of the Lord is come and the Beauty of the All-Glorious hath ascended His blessed and resplendent throne. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا هُوْدَ الْحُكْمِ اضْرِبْ عَلَى النَّاقُورِ بِاسْمِ اللّٰهِ الْعَزِيزِ الْكرِيمِ بِمَا اسْتَقَرَّ هَيْكَلُ الْقُدْسِ عَلَى كُرْسِيِّ عِزٍّ مَنِيعٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Húd, Prophet of the Divine Decree! Sound the clarion in the name of God, the All-Glorious, the Most Bountiful, for the Temple of holiness hath been established upon the seat of supernal glory. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا طَلْعَةَ الْبَقَآءِ اضْرِبْ بِأَنَامِلِ الرُّوحِ عَلَى رَبَابِ قُدْسٍ بَدِيعٍ بِمَا ظَهَرَ جَمَالُ الْهُوِيَّةِ فِي رِدَاءِ حَرِيرٍ لَمِيعٍ، سُبْحَانَك يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Countenance of immortality! Pluck with the fingers of the spirit the sacred and wondrous strings, for the Beauty of the Divine Essence hath appeared, arrayed in a silken vesture of light. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا مَلَكَ النُّورِ انْفُخْ فِي الصُّورِ فِي هَذَا الظُّهُورِ بِمَا رَكِبَ حَرْفُ الْهَآءِ بِحَرْفِ عِزٍّ قَدِيمٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Angel of light! Sound a blast upon the trumpet at the advent of this Revelation, for the letter Há’ hath been joined to the letter of ancient glory.13 Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا عَنْدَلِيبَ السَّنَاءِ غَنِّ عَلَى الْأَغْصَانِ فِي هَذَا الرِّضْوَانِ عَلَى اْسْمِ الْحَبِيبِ بِمَا ظَهَرَ جَمَالُ الْوَرْدِ عَنْ خَلْفِ حِجَابٍ غَلِيظٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ
O Nightingale of heaven! Warble upon the boughs of this celestial garden in the name of the Beloved, for the beauty of the Rose hath appeared from behind an impenetrable veil. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا بُلْبُلَ الْفِرْدوْسِ رِنِّ عَلَى الْأَفْنَانِ فِي هَذَا الزَّمَنِ الْبَدِيعِ بِمَا تَجَلَّى اللّٰهُ عَلَى كُلِّ مَنْ في الْمُلْكِ أَجْمَعِينَ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Songster of Paradise! Trill out upon the twigs in these wondrous days, for God hath cast His effulgent rays upon all created things. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا طِيْرَ الْبَقَآءِ طِرْ فِي هَذَا الْهَوَآءِ بِمَا طَارَ طَيرُ الوَفَآءِ فِي فَضَآءِ قُرْبٍ كرِيمٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Bird of eternity! Soar aloft in these heights, for the Bird of faithfulness hath soared in the atmosphere of divine nearness. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا أَهْلَ الْفِرْدوْسِ غَنُّوا وَتَغَنُّوا بِأَحْسَنِ صَوْتٍ مَلِيحٍ بِمَا ارْتَفَعَتْ نَغْمَةُ اللّٰهِ خَلْفَ سُرَادقِ قُدسٍ رَفِيعٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O denizens of Paradise! Sing out and chant in the sweetest of tones, for the melody of God hath been raised within the Tabernacle of matchless sanctity. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا أَهْلَ الْمَلَكوتِ تَرَنَّمُوا عَلَى إِسْمِ الْمَحْبُوبِ بِمَا لَاحَ جَمَالُ الْأَمْرِ عَنْ خَلْفِ الْحُجُبَاتِ بِطِرَازِ رُوحٍ مُنِيرٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O inmates of the Kingdom! Intone the name of the Beloved, for the beauty of His Cause hath shone forth from behind the veils, adorned with a luminous spirit. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا أَهْلَ مَلَكوتِ الْأَسْمَآءِ زَيِّنُوا الرَّفَارِفَ الْأَقْصَى بِمَا رَكِبَ الْإِسْمُ الْأَعْظَمُ عَلَى سَحَابِ قُدْسٍ عَظِيمٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O dwellers of the kingdom of names! Bedeck the furthest reaches of heaven, for the Most Great Name is come, riding upon the clouds of transcendent majesty. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا أَهْلَ جَبَرُوتِ الصِّفَاتِ فِي أُفُقِ الْأَبْهَى اسْتَعِدًّوا لِلِقَاءِ اللّٰهِ بِمَا هَبَّتْ نَسَمَاتُ الْقُدْسِ عَنْ مَكمَنِ الذَّاتِ وَإِنَّ هَذَا لَفَضْلٌ مُبِينٌ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O inhabitants of the Dominion of divine attributes in the Realm of Glory! Make ready to enter the presence of God, for the soft breezes of holiness have wafted from the sanctuary of the Divine Essence, and this, verily, is a conspicuous bounty. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا رِضْوَانَ الْأَحَدِيَّةِ تَبَهَّجْ فِي نَفْسِكَ بِمَا ظَهَرَ رِضْوَانُ اللّٰهِ الْعَلِيِّ الْمُقْتَدرِ الْعَلِيمِ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O paradise of the Divine Unity! Rejoice within thyself, for the paradise of God, the Most Exalted, the All-Powerful, the All-Knowing, hath appeared. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا سَمَآءَ الْعِزِّ اشْكُرِي اللّٰهَ فِي ذَاتِكِ بِمَا ارْتَفَعَتْ سَمَآءُ الْقُدْسِ فِي هَوَاء قَلْبٍ لَطۭيفٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O heaven of grandeur! Render thanks unto God within thine inmost being, for the heaven of holiness hath been upraised in the firmament of a heart of stainless purity. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا شَمْسَ الْمُلْكِ اكْسِفِي وَجْهَكِ بِمَا أَشْرَقَتْ شَمْسُ الْبَقَآءِ عَنْ أُفُقِ فَجْرٍ لَمِيعٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O sun of worldly dominion! Eclipse thy face, for above the horizon of a resplendent morn there have shone the rays of the Day-Star of eternity. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا أَرْضَ الْمَعْرِفَةِ ابْلَعِي مَعَارِفَكِ بِمَا انْبَسَطَتْ أَرْضُ الْمَعْرِفَةِ فِي نَفْسِ اللّٰهِ الْمُتَعالِي الْعَزِيزِ الْكَرِيمِ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O earth of knowledge! Swallow up thy learning, for the Earth of true knowledge hath been outspread through Him Who is the Self of God, the All-Glorious, the All-Bountiful, the Most High. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا سِرَاجَ الْمُلْكِ اطْفَئْ فِي نَفْسِكَ بِمَا أَضَآءَ سِرَاجُ اللّٰهِ فِي مِشْكَاةِ الْبَقَآءِ وَاَسْتَضَاءَ مِنْهُ أَهْلُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرَضِينَ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O lamp of earthly sovereignty! Put out thy light, for the Lamp of God hath been lit within the niche of eternity and hath illumined all that are in heaven and all that are on earth. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا بُحُورَ الْاَرْضِ اسْكُنُوا عَنِ الْأَمْوَاجِ فِي أَنْفُسِكُمْ بِمَا تَمَوَّجَ الْبَحْرُ الْأَحْمَرُ بِأَمْرٍ بَدِيعٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O seas of the world! Still the pounding of your waves, for a most wondrous Cause hath made to surge the Crimson Sea. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا طَاوُوسَ الْأَحَدِيَّةِ تَشَهَّقْ فِي أَجَمَةِ اللَّاهُوتِ بِمَا ظَهَرَتْ نَغْمَةُ اللّٰهِ عَنْ كُلِّ طَرَفٍ قَرِيبٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Peacock of the Divine Unity! Utter thy plaintive cry amidst the thickets of the celestial world, for the melody of God hath sounded near on every side. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا دِيْكَ الصَّمَدِيَّةِ تَدَلَّعْ فِي أَجَمَةِ الْجَبَرُوتِ بِمَا نَادَى مُنَادِي اللّٰهِ عَنْ كُلِّ شَطْرٍ مَنِيعٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O Cockerel of eternity! Sound thy call in the forests of the empyrean heaven, for the Summoner of God hath cried out from every lofty height. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا مَلَأَ الْعُشَّاقِ ابْشِرُوا بِأَرْوَاحِكُمْ بِمَا تَمَّ الْفِرَاقُ وَجَاءَ الْمِيثَاقُ وَظَهَرَ الْمَعْشُوقُ بِجَمَالِ عِزٍّ مَنِيعٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
O concourse of ardent lovers! Rejoice in your souls, for the day of separation hath ended, and the Covenant hath been fulfilled, and the Beloved hath appeared arrayed in sublime and majestic beauty. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
يَا مَلَأَ الْعِرْفَانِ سُرُّوا بِذَوَاتِكُمْ بِمَا ذَهَبَ الْهِجْرَانُ وَجَاءَ الإِيَقَانُ وَلَاحَ جَمَالُ الْغُلَامِ بِطِرَازِ الْقُدْسِ فِي فِرْدوْسِ اِسْمٍ مَكِينٍ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَد إِلَّا هُوْ،
O assemblage of mystic knowers! Let your hearts be filled with joy, for the time of remoteness hath passed, and the spirit of certitude hath appeared, and the countenance of the celestial Youth hath beamed forth, adorned with the ornament of holiness in the paradise of His name, the Almighty. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ يَا إِلَهِي أَسْئَلُكَ بِيَوْمِكَ الَّذيۭ فِيهِ بَعَثْتَ كُلَّ الْأَيَّامِ وَبِآنٍ مِنْهُ أَحْصِيْتَ زَمَنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
Glorified art Thou, O Lord, my God! I beseech Thee by Thy Day through which Thou didst bring forth all other days, and in a single moment whereof Thou didst reckon up the appointed time of all that have been and all that shall be—Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!—
وَبِإِسْمِكَ الَّذِيۭ جَعَلْتَهُ سُلْطَانًا فِي جَبَرُوتِ الْأَسْمَآءِ وَحَاكِمًا عَلَى مَنْ فِي السَّمَوَاتِ وَالْأَرَضِينَ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
And by Thy Name which Thou hast made the sovereign of the kingdom of names and the ruler of all who are in heaven and all who are on earth—Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!—
أَنْ تَجْعَلَ هَؤُلَآءِ أَغْنِيَاءَ عَنْ دُونِكَ وَمُقْبِلِينَ إِلَيْكَ وَمُنْقَطِعِينَ عَمَّنْ سِوَاكَ وَإِنَّكَ أَنْتَ الْمُقْتَدرُ الْعَزِيزُ الرَّحۭيمُ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
To graciously enable Thy servants to dispense with all but Thee, to draw nigh unto Thee, and to become detached from aught else save Thee. Thou, verily, art the God of power, of might and mercy. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
ثُمَّ اجْعَلْهُمْ يَا إِلَهِي مُقِرِّينَ بِوَحْدَانِيَّتِكَ وَمُذْعِنِينَ بِفَرْدَانِيَّتِكَ بِحَيثُ لَا يُشَاهِدُونَ دُونَكَ وَلَا يَنْظُرُونَ غَيْرَكَ وَإِنَّكَ أَنْتَ عَلَى ذَلِكَ لَمُقْتَدرٌ قَدِيرٌ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
Enable them then, O my God, to bear witness to Thy unity and to testify to Thy oneness in such wise that they may behold naught save Thee and shut their eyes to all else. Thou, in truth, art powerful to do what pleaseth Thee. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
ثُمَّ اَحْدِثْ يَا مَحْبُوبِي فِي قُلُوبِهِمْ حَرَارَةَ حُبِّكَ عَلَى قَدْرٍ يَحْتَرِقُ بِهَا ذِكُرُ غَيْرِكَ لِيَشْهَدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ بِأَنَّك لَمْ تَزَلْ كُنْتَ فِي عُلُوِّ الْبَقَآءِ وَلَمْ يَكُنْ مَعَكَ مِنْ شَيءٍ وَتَكُونُ بِمِثْلِ مَا قَد كُنْتَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْكَرِيمُ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
Kindle, then, within their breasts, O my Beloved, the fire of Thy love, that it may burn away the mention of aught else, and that they may testify within themselves that from everlasting Thou hast dwelt within the inaccessible heights of Thine eternity, that Thou wert alone with none beside Thee, and that Thou wilt continue unto everlasting to be what Thou hast ever been. No God is there but Thee, the Lord of might and bounty. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
لِأَنَّ عِبَادَكَ الَّذِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَرْتَقُوا إِلَى مَعَارِجِ تَوْحِيدِكَ لَوْ تَسْتَقِرُّ أَنْفُسُهُمْ عَلَى ذِكْرِ دُونِكَ لَنْ يَصْدُقَ عَلَيهِمْ حُكْمُ التَّوْحِيدِ وَلَنْ يَثْبُتَ فِي شَأْنِهِمْ سِمَةُ التَّفرِيدِ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ،
For were Thy servants who long to scale the heights of Thy unity to set their hearts upon aught except Thee, they could not be reckoned among such as have truly believed, nor would the sign of Thy singleness be found within them. Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
فَسُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ يَا إِلَهِي لَمَّا كَانَ الْأَمْرُ كَذَلِكَ أَنْزِلْ مِنْ سَحَابِ رَحْمَتِكَ مَا يُطَّهَرُ بِهِ أَفْئِدَةُ مُحِبِّيكَ وَيُقَدَّسُ بِهِ قُلُوبُ عَاشِقِيكَ ثُمَّ ارْفَعْهُمْ بِرَفْعَتِكَ ثُمَّ غَلِّبْهُمْ عَلَى مَنْ عَلَى الْأَرْضِ، وَهَذَا مَا وَعَدْتَ بِهِ أَحِبَّائَكَ بِقَوْلِك الْحَقِّ: نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُم أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُم الْوَارِثِينَ، سُبْحَانَكَ يَا هُوْ يَا مَنْ هُوَ هُوْ يَا مَنْ لَيسَ أَحَدٌ إِلَّا هُوْ.
Glorified art Thou, O Lord my God! Such being the case, I implore Thee to send down from the clouds of Thy mercy that which shall purify the hearts of Thine ardent lovers and sanctify the souls of those who adore Thee. Raise them up, then, through Thy transcendent power, and render them victorious over all who dwell on earth. This, indeed, is that which Thou hast promised Thy loved ones through Thy word of truth: “And We desire to show favour to those who were brought low in the land, and to make them spiritual leaders among men, and to make of them Our heirs.”14Praise be to Thee, O Thou Who art “He”, O Thou besides Whom there is none but “He”!
حضرة بهاءالله
مطالب زیر از اثر جاودانه جناب ادیب طاهرزاده - نفحات ظهور جلد دوم است:
لوح سبحانک یا هو
در شب پنجم جمادی الاوّل ۱۲۸۰ هجری مطابق ۱۹ اکتبر ۱۸۶۳ در سالگرد مبعث حضرت اعلی، لوح زیبائی در اسلامبول از قلم حضرت بهاءالله و به دست مبارکشان به لسان عربی نازل شده است که به سبب آیات نازله در مطلع آن به لوح ناقوس یا سبحانک یا هو معروف است.
این اثر زیبا به استدعای یکی از اصحاب به نام آقا محمد علی تنباکو فروش اصفهانی که به واسطه حضرت عبدالبهاء از جمال مبارک شده بود، از قلم اعلی نازل گشته است. نزول چنین لوح مهیمنی در چنان لیله فرخنده ای که اصحاب به برگزاری و تجلیل آن عید سعید مشغول بودند، سرور موفوری در قلوب آنان ایجاد نمود. حضرت بهاءالله در آیات اولیه این لوح مبارک چنین می فرمایند:
«یا راهب الاحدیّه اضرب علی النّاقوس بما ظهر یوم الله و استوی جمال العزّ علی عرش قدس منیر».
این بیانات مهیمنه که به عنوان نمونه در این مقام ذکر شد، شمّه ای از عظمت و علوّ این لوح مبارک را به اجمال نشان می دهد. این لوح مبارک مانند الواح دیگری که در ایّام حوالی اظهار امر از قلم اعلی صادر گشته با چنان قدرت غیر قابل توصیفی نبّاض است که تنها از قلم مظهر ظهور کلّی الهی می تواند ناشی شود و آیات بی نظیر نازله در آن در عین عمق و اصالت به حدّی زیبا و موزون است که با هیچ قلمی قابل وصف نیست. این لوح زیبا به سبکی تصنیف گشته که مناسب تلاوت دسته جمعی است و هنگامی که در جمع احبّا تلاوت می شود، یک حالت جذبه و شوق ایجاد می کند. حضرت بهاءالله در این لوح که اندکی بعد از ترک بغداد نازل شده با عباراتی صریح و مهیمن ارتفاع شمس ظهور مبارک را اعلام، و بیان می فرمایند که نفسی که در پس پرده اختفاء مستور بوده، ظاهر گشته است. آن حضرت در همین لوح مبارک قدرت و عظمت امر اعظم را توصیف و حلول یوم الله را اعلان می نمایند. اهل فردوس اعلی را دعوت می کنند که خود را آماده و مستعد لقاءالله کنند. عشّاق خویش را به بهجت و سرور و تجلیل ظهور محبوب می خوانند و از تمام مخلوقات می خواهند که بشارت این ظهور اعظم را به عالمیان ابلاغ نمایند. و بالاخره در خاتمه لوح مبارک برای اصحاب خویش دعا می کنند تا از جمیع اشیاء سوای حضرتش منقطع شوند، قلوبشان به شعله حبّش مشتعل شود و از نفس و هوی منزّه گردند و قائمین بر تبلیغ امرش بر همه اهل عالم غالب شوند.
نظرات
ارسال یک نظر